ΕΑΣ Ν ΡΟΔΟΠΗΣ:ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΘΡΑΚΙΚΗΣ ΓΗΣ

Ο θρίαμβος από την κατάρρευση στην περίπτωση της ΕΑΣ Ν Ροδόπης ,αυτού του πάλαι ποτέ κολοσσού απέχουν μόλις 3 με 4 χρόνια .Από την δόξα ,την βράβευση από τον Δήμο Αθηναίων (!) ως μία από τις επιχειρήσεις πρότυπο στην Ελλάδα στην στάση πληρωμών και στην εκποίηση της περιουσίας της .
Από την πολιτική ισχύ ,τους βουλευτές,Δημάρχους ,Νομάρχες και Περιφερειάρχες "παιδιά " της στην πλήρη ανυποληψία .Γιατί η ΕΑΣ έφτασε εδώ;Ποιός φταίει για την διάλυση ενός θηριώδους μηχανισμού που κάλυπτε όλες τις αγροτικές δραστηριότητες της περιοχής:βαμβάκι,καπνά,σιτηρά,εμπόριο εφοδίων,σούπερ μάρκετ,παροχή υπηρεσιών ΟΣΔΕ ,το τυροκομείο,με εργοστάσια σιλό ,αποθήκες ,οικόπεδα φιλέτα.όλα έγιναν στάχτη μέσα από επιλογές που οδήγησαν τελικά στην καταστροφή.

Η ΕΑΣ βέβαια ακολούθησε τη μοίρα του συνεταιριστικού "κινήματος" πανελλαδικά .
Μέσα από μία προνομιακή πολιτική που τύγχανε πάντα ο αγροτικός τομέας έγινε θύμα τυχοδιωκτών που το απαξίωσαν και το διέλυσαν.Ανθρώπων που ευτέλισαν το όραμα του Αλέξανδρου Μπαλτατζή για μία συνεταιριστική αγροτική οικονομία με εξωστρέφεια και διεθνή προσανατολισμό. Προυπέθετε βέβαια την στήριξή του με τεχνοκράτες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν το καράβι στην επιτυχία και την

αυτοδυναμία.Και στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων πανελλαδικά οι εμπλεκόμενοι με τους συνεταιρισμούς έγιναν πάμπλουτοι αφήνοντας τους αγρότες φτωχούς και τις οργανώσεις καταχρεωμένες.
Ο σημερινός Πρόεδρος του υπό προθεσμία ΔΣ Κώστας Κούκος είναι απλά ο τελευταίος κρίκος ,με τις λιγότερες ευθύνες ,που πρέπει ωστόσο να πάρει την πιο τραγική απόφαση για την οργάνωση που ιδρύθηκε το 1928 σε μία πανελλαδική πρωτοπορία ,πέρασε πολέμους και δικτατορίες αντέχοντας για να σκορπίσει στις μέρες μας ,την

στιγμή που στην κρίση η κοινωνική οικονομία αποτελεί ζητούμενο.

Για τις ευθύνες θα μιλήσουμε σε λίγο.Σήμερα θα παραθέσουμε μερικά δημοσιεύματα της ΘΓ και άλλων εφημερίδων που μαρτυρούν την κοντινή τρανή πορεία της ΕΑΣ και την πτώση. 
Εννοείται ότι κάποιοι τα λέγανε αλλά ποιος τους άκουγε. Όλοι ήταν βολεμένοι με την κατάσταση.

Κλείνοντας (προς το παρόν) θα σταθούμε στην κομβική άρνηση της διοίκησης Σκοπιανού να προχωρήσει σε ένα σχέδιο αναδιάρθρωσης που θα περιελάμβανε απολύσεις ,μειώσεις μισθών ,νέες

παραγωγικές πρωτοβουλίες και αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας(όχι εκποίηση όπως τελικά έγινε).Τότε ήταν που αποχώρησε οριστικά ο Κυριάκος Κρόκος κλείνοντας έτσι τον κύκλο της Διοίκησης σωτηρίας.

Για τους εργαζόμενους δεν θα πούμε πολλά .Οι εργαζόμενοι δεν φταίνε ποτέ.Αν είχαν προσλάβει 50 για το εκκοκκιστήριο το οποίο δούλευε τελικά 1 μήνα το χρόνο ενώ αντιστοίχως μεγαλύτερης δυναμικότητας ιδιωτικά εργοστάσια χρειάζονταν μόλις 5 μόνιμους εργαζόμενους ,αυτό αποτέλεσε επιλογή σε περιόδους παχέων αγελάδων.Τότε που γίνονταν πολιτική με δανεικά και διαγραφές χρεών.

Η περίπτωση της ΕΑΣ Ν Ροδόπης είναι μία μικρογραφία της ελληνικής τραγωδίας.Άλλοι έφταιγαν και άλλοι την πλήρωσαν (και την πληρώνουν)...

ΘΓ

ΥΓ Αν τα υποστήριζε κανείς αυτά κατά το παρελθόν απλά ήταν αντισυνεταιριστής και προβοκάτορας

ΥΓ2 Πάντα στην ΕΑΣ υπήρχε ένα έλλειμμα δημοκρατίας και διαφάνειας.

ΥΓ 3 Γενικές συνελεύσεις με σταλινικά

ποσοστά ,σε αίθουσες που σκοπίμως δεν κλιματίζονταν (για να τελειώνουν όλα μία ώρα νωρίτερα..)Θεε μου εποχές....